Vredesduif

Wist je dat: Vredesduif

Een kop vol zorgen.

De ochtendspits, vroeg opstaan en meteen volle bak 'aan'. Kind een beetje mokkend naar school toe moeten duwen en daarna direct door boodschappen doen. Dan is dat ook maar weer gedaan. 

Ik ben een herkauwer, van gesprekken, gebeurtenissen, een blik die ik in iemands ogen zie. Doodvermoeiend en 't neemt veel ruimte in als er zich van alles opstapelt. Dat mokken in de ochtend zat me allen echt niet lekker. Ik weet nu ik dit schrijf niet eens meer waar het over ging maar ik voelde me wel even de slechte moeder. Dat kan dan zo blijven hangen en ik was alle voors en tegens en als-dannen aan het doornemen. Midden in die maalstroom vloog er een duif rakelings langs mijn hoofd, ik voelde de lucht suizen langs mijn wang. Inwendig, mijn afkeer jegens duiven in het algemeen en houtduiven  in het bijzonder (dit schuif ik nooit onder stoelen of banken) al doornemend, merkte ik iets. Alles was anders...lichter en helder en zonder ruis zonder boosheid. Die duif, die ik betichtte van lompe vliegkunst, had al mijn zorgen en negatieve zelfbeeld- gedachten weggemaakt, meegenomen, weg-geflapperd. Een beetje verbaasd maar vooral blij liep ik de supermarkt in. 

Met nog maar 1 gedachte: nu het weg was mistte ik het niet, het is niet nodig om lang en uitgebreid stil te staan bij kleine dingen. Liever ook niet (te) lang bij grote dingen. Les geleerd, goed voornemen erbij. We slepen zo nogal wat mee met z'n allen. En als gedachten het lichaam zijn en andersom, gelijktijdig, dan....

Dank U voor de duif, vrede in mijn hoofd. 

(Stuurt U ook wat van deze duiven de wereld rond?)